Huisdiereninformatie

Konijnen zijn erg geliefd als huisdier. Een konijn is een knaagdier en heeft dus een andere vertering dan bijvoorbeeld een hond of kat. Waar moet je rekening mee houden?

Water

Zorg ervoor dat je konijn altijd genoeg water ter beschikking heeft. De hoeveelheid water hangt af van verschillende factoren: krijgt het konijn veel groenvoer? Dan zal het een groot deel van zijn vochtinname op die manier binnenkrijgen. Sommige konijnen drinken uit zichzelf al erg veel water, andere net niet.

Hou de vochtinname van je konijn goed in het oog: wanneer een konijn zonder water zit, krijgt het een tekort aan vocht. Er bestaat dan een grote kans dat het diertje ziek wordt aangezien het dan stopt met eten.

Konijnen vinden een drinkfles het fijnst, als je water in een kommetje doet, stoten ze het vaak om en houden ze er alleen natte poten aan over.

Droogvoer voor een konijn

Konijnen eten graag droogvoer, dat moet dan ook altijd aanwezig zijn in hun kooi. Droogvoer zorgt er ook voor dat hun tanden op een natuurlijke manier slijten, zo voorkom je doorgroeiende tanden.

Kies voor een droogvoer dat speciaal gemaakt is voor konijnen: zo loop je al zeker geen risico op tekorten aan bepaalde voedingsstoffen. Geef niet te veel droogvoer, anders krijgen konijnen last van hun darmen en zullen ze een aangekoekte ontlasting hebben.

Droogvoer kan je het beste geven in een stenen kommetje, dat kunnen ze niet omverlopen.

Hooi, onmisbaar voor knaagdieren

Hooi is voor het konijn, net als voor andere knaagdieren, ontzettend belangrijk voor een goede gezondheid: het zorgt voor een goede ontlasting en stimuleert de darmwerking.

Groenvoer

Ook groenvoer speelt een belangrijke rol in het dieet van het konijn. Het is namelijk een bron van vitamines, vezels en water. Bij een konijn is het erg belangrijk dat je de hoeveelheid groenvoer opbouwt, anders krijgen ze last van hun spijsvertering. Kijk naar de keutels om je een beeld te kunnen vormen van de gezondheid van je knaagdier. Wanneer de keutels stevig zijn en er gezond uitzien, kan je de hoeveelheid groenvoer verhogen.

Let wel op: niet alle soorten groenvoer zijn geschikt. Koolsoorten zijn uit den boze, net als gemaaid gras en nat gras, ui, prei, knoflook, spruiten en klaver.

Wat je wel kan geven: wortelen, witlof, paardenbloembladeren,… Geef niet te veel wortels aan je konijn, anders krijgt het diarree door de suikers die wortels bevatten. Konijnen vinden fruit erg lekker, maar ze mogen er niet te veel van eten. In fruit zitten veel suikers en dat kan ernstige darmproblemen veroorzaken.

Conclusie

Het perfecte dieet van een konijn bestaat uit veel water, hooi en groente en uit niet te veel droogvoer of fruit. Op die manier zal je konijn gezond eten en een gezond leven leiden.

Cavia’s zijn erg populaire huisdieren: ze zijn redelijk kalm en rennen niet overal rond in huis zoals een hond of een kat. Maar hoe geef je een cavia een optimale verzorging?

Het hok

Wanneer cavia’s niet uit hun hok gehaald worden om te spelen of te knuffelen, brengen ze de meeste tijd door in hun hok. Bij aankoop is de cavia nog redelijk klein, laat je daardoor niet te veel beïnvloeden en koop een hok dat later ook nog groot genoeg zal zijn. Hou daar ook rekening mee als je een slaaphuisje koopt.

Aangezien de cavia zoveel tijd doorbrengt in zijn hokje, is het fijn als hij graag daar is. Bedek de bodem met een laag kranten: zo kan je de inhoud sneller verschonen. Bedek de kranten daarna met een redelijk dikke laag houtkrullen (ongeveer 3 centimeter) en geef een handjevol hooi. Maak het hok ongeveer wekelijks schoon.

Doe de droge voeding in een stenen bakje, anders leunt de cavia er te veel op en valt het bakje om. Water geef je best alleen in een drinkfles, cavia’s hebben namelijk moeite met drinken uit een bakje.

Voeding

Cavia’s hebben een grote behoefte aan vitamine C omdat ze die vitamine zelf niet aanmaken. Let daarom goed op de voeding die je aan de cavia geeft: vaak voegen de producenten van caviavoer al wat vitamine C toe aan de producten die ze verkopen. Geef je cavia ook dagelijks wat versvoer: groenten, fruit, of paardenbloembladeren.

Sommige etenswaren mag de cavia absoluut niet eten omdat deze erg schadelijk kunnen zijn: zo kunnen ze bijvoorbeeld van sla winderigheid krijgen en daaraan sterven.

Driekwart van de voeding van de cavia hoort te bestaan uit droge voeding (daarin zit ruwe celstof verwerkt en dat heeft de cavia ook nodig) en een kwart versvoer.

Goede en slechte voeding even op een rijtje:

• Goed: kiwi, sinaasappel, druiven, gedroogd brood, rozijnen, een klein stukje banaan, paprika, witlof, komkommer, wortel, appel, meloen, …
• Slecht: alle koolsoorten, sla, ui, selder, vers brood, knoflook, kaas, zuivel, suiker, aardappel,…

Een cavia kan best iedere dag hooi eten.

Aandacht

Eigenlijk zijn cavia’s geen solitaire dieren, ze leven liever in groepen. Als je thuis slechts 1 cavia hebt, vertroetel hem dan regelmatig en zet hem bij voorkeur in een kamer waar vaak mensen aanwezig zijn. Zo wordt de cavia handtam en erg sociaal.

Verzorging en ziektes

Cavia’s zijn erg gevoelige dieren. Als ze normaal binnen in een hok zitten, is het geen goed idee om ze nu en dan buiten te zetten. Zet ze ook nooit op een tochtige plaats of laat de ruimte waarin ze staan niet grondig verluchten. Cavia’s zijn snel verkouden en een verkoudheid loopt vaak fataal af.

Raadpleeg een dierenarts als de cavia tekenen van ziekte vertoont. Kijk ook regelmatig de tanden en de nagels na: laat ze knippen als ze te lang worden.

Het aanbod hondenspeeltjes is zo groot dat het juiste uitkiezen een zware taak kan zijn. De speeltjes zijn ontworpen voor verschillende doeleinden en verschillende honden. Zo zijn er kauwspeeltjes, gooispeeltjes, pluchen speeltjes, touwspeeltjes, kongs, interactieve speeltjes en zelfs speeltjes die goed zijn voor de tanden.

Waarop letten bij hondenspeeltjes?

• Grootte
• Veiligheid
• Ontwerp
• Duurzaamheid
• Gemakkelijk te wassen

Let er vooral op dat je de juiste maat  kiest. Als het speeltje te klein is, zou je hond het in kunnen slikken en stikken. Hondenspeeltjes die ontworpen werden voor grotere honden, zijn voor kleinere honden moeilijk te gebruiken. Welk hondenspeeltje je ook kiest, onderzoek het en verzeker je ervan dat het veilig is.

Welk speeltje kies ik?

Vindt je hond het leuk achter speeltjes aan te rennen, te kauwen of geluid te maken? Kies een speeltje dat je ver weg kunt gooien, dat veilig is, je hond plezier bezorgt en niet meteen uiteen zal vallen. Als je hond echt graag kauwt, dan is een Kong of een Nylabone een goede optie. Een Kong is een speeltje dat je vult met lekkernijen, waardoor de hond er uren op kan kauwen. Een Nylabone is een kluif met tandverzorgende eigenschappen. Als je graag met je hond in het water speelt, kies dan voor speeltjes die drijven.

Wat moet je vermijden?

Honden die graag kauwen, moet je geen pluchen speeltjes touwspeeltjes geven. Losse draadjes, plastic oogjes die loskomen, enz. worden gemakkelijk doorgeslikt. Daardoor kunnen de luchtwegen van de hond geblokkeerd worden, waarna de hond zelfs kan stikken.

Veiligheid en winkeltips

Zelfs als je het juiste speeltje voor je honds grootte en speelstijl gekozen hebt, kun je beter altijd een oogje in het zeil houden. Houd altijd een paar speeltjes in voorraad, voor wanneer er een kapot zou gaan. Kies ook een speeltje uit waar je zelf graag mee speelt.  Je hond zal immers meer plezier heben als jij meespeelt.

Op steeds meer appartementen is het toegelaten een huisdier te houden. Een huisdier op je appartement is gezellig en biedt veel mentale voordelen voor de mens, maar is het ook wel zo goed voor het huisdier zelf?

Katten, kleine honden, vogels en andere kleine zoogdieren en exotische dieren kunnen allemaal in een flat leven. Maar voordat je een huisdier in huis haalt, kun je jezelf best een aantal vragen stellen. Sommige mensen vinden het onaangenaam samen met dieren in zo’n kleine ruimte te leven. Anderen vinden dan weer niet de tijd om bijvoorbeeld hun hondje geregeld uit te laten.

Voordelen

Natuurlijk heeft op een appartement leven ook zo z’n voordelen voor huisdieren. Zo kunnen ze niet overreden worden door een auto, kunnen ze net verdwalen en worden ze minder blootgesteld aan ziektes en parasieten.

Risico’s

Het grootste risico als je huisdier op een appartement woont, is dat hij van het balkon zal donderen of door een raam springen. Verzeker je er dus van dat je alle ramen en deuren van je appartement genoeg kunt afsluiten.
Als je je hond of kat meeneemt op het balkon, maak hem dan vast met een leiband en eventueel een kattten- of hondenharnas. Jaarlijks vallen heel wat honden en katten van een balkon af.

Zorg voor lichaamsbeweging!

Er zijn veel voorstanders, maar ook veel tegenstanders van het houden van huisdieren op een appartement. Tegenstanders vinden dat de levensstijl op een appartement te veel beperkingen oplegt aan honden en katten. In ieder geval moet je er als baasje wel voor zorgen dat je huisdier voldoende lichaamsbeweging krijgt. Met een hond moet je bijvoorbeeld minstens twee keer per dag gaan wandelen. Geef hem ook genoeg speeltjes waarmee hij veilig in de flat kan spelen.

Katten moeten ook op een appartement de mogelijkheid hebben natuurlijk gedrag als krabben, klauwen en spelen te vertonen. Een kat hoef je normaal gezien niet uit te laten, omdat ze zelf voldoende bewegen. Zorg voor speeltjes, een krabpaal en een klimmeubel. Probeer minstens twee keer tien minuten actief met de kat te spelen.
Praat eens met je dierenarts over een huisdier nemen in je appartement. Hij kan je meer uitleg geven over waar je op moet letten.

Als je huisdier artritis heeft, kan dat lange tijd onopgemerkt blijven. Je altijd zo energieke labrador staat ’s morgens misschien een beetje trager op of je Perzische kat springt niet meer zo hoog aks voorheen. Maar naarmate er meer tijd overheen gaat, wordt het steeds duidelijker dat je huisdier moeite heeft met bewegen en dat het hem zelfs pijn doet.

Artritis is een aandoening waarbij de gewrichten van een dier ontstoken zijn. Het gaat gepaard met pijn en zwellingen in de gewrichten en leidt tot stijfheid en immobiliteit. Maar dat hoeft niet meteen te betekenen dat de levenskwaliteit van je huisdier erop achteruit gaat. Er bestaan verschillende medicijnen, therapieën en manieren om je huis zo in te richten dat je huisdier er zo weinig mogelijk last van ondervindt.

Bezoekje aan de dierenarts

Als je je huisdier met artritis goed wilt verzorgen, heb je eerst een correcte diagnose nodig. De symptomen van artritis kunnen moeilijk te herkennen zijn. Baasjes zien immers alleen dat hun huisdier pijn lijdt. Dieren met artritis vermijden de activiteiten die ze zo graag deden, springen niet langer overal op of krimpen ineen als ze aangeraakt worden. Sommige dieren worden depressief of passen hun eetgewoonten aan, andere zijn gewoon slechter gezind.

Je dierenarts kan op basis van het medische verleden van je huisdier, fysieke onderzoeken, X-stralen, bloedtesten en soms zelfs een test op de vloeistof in de gewrichten te weten komen welk soort artritis je huisdier heeft.

Artrose is de meest voorkomende vorm van artritis. De meeste oudere honden en katten hebben er last van. Na verkoop van tijd verslijt het kraakbeen tussen de gewrichten, waardoor de beenderen tegen elkaar wrijven. Dit soort artritis kan bij ieder gewricht ontstaan, maar komt het meest voor in de ondersteunende gewrichten als de schouders, heupen, ellebogen, knieën en enkels.

Artrose komt het meest voor bij grotere honden, omdat die het zwaarste gewicht moeten meetorsen. Er bestaat geen geneeswijze voor artrose, maar de aandoening kan wel onder controle gehouden worden met medicijnen, aanpassing van de omgeving, voldoende lichaamsbeweging en een geschikt dieet.

Behandeling van je huisdier

Nadat artritis is vastgesteld bij je huisdier, zal je dierenarts beslissen welke behandeling aangeraden is. Er komen steeds nieuwe en betere medicijnen op de markt, waardoor de aandoening beter onder controle te houden is. Je dierenarts zal steroïden en ontstekingsremmers voorschrijven om de zwelling in de gewrichten tegen te gaan en het bewegen te vergemakkelijken. De dierenarts kan je ook aanraden je huisdier dieetsupplementen te geven voor de versterking van de gewrichten. Een operatie wordt vooral aangeraden voor jongere dieren.

Je huisdiers leven vergemakkelijken

Zelfs na een behandeling kunnen huisdieren op fysiek vlak minder dan daarvoor. Als baasje kun je hun leven gemakkelijker maken door je huis lichtjes aan te passen:

• Zet het voedsel en water van je huisdier op een comfortabele hoogte en op een ondergrond waar het dier niet gemakkelijk op kan uitglijden.
• Als de kattenbak hoge zijden heeft, snijd dan aan een kant een opening eruit, zodat je kat er gemakkelijk in en uit kan stappen.
• Loopplanken kunnen het voor je hond of kat gemakkelijker maken een trapje of drempel te nemen.
Sommige dieren die de trap niet meer op kunne, zullen dit misschien toch proberen waardoor ze vallen en zich bezeren.
• Kijk toe als je huisdier de trap gebruikt en plaats een babyhekje of doos om de trap af te zetten.
• Een beetje warmte kan je huisdier door een lange nacht helpen. Geef hem een warmwaterkruik of een kersenpitkussentje mee in zijn mand.

Laat je huisdier bewegen

Lichte lichaamsbeweging kan het leven van je huisdier met artritis comfortabeler maken. Lichaamsbeweging kan de spieren versterken, de gewrichten en ligamenten versoepelen en zwaarlijvigheid voorkomen. Je huisdier zal er in het begin misschien niet zoveel van willen weten. Probeer het eens met zijn favoriete speeltje. Voor honden kun je een kongbal, een speciaal speeltje dat je moet vullen met allerlei lekkers, gebruiken.

Te veel of te zware lichaamsbeweging is dan ook weer niet goed. Houd een oogje in het zeil, zodat je huisdier zich niet forceert en zich zo verwondt. Een dieet kan aangewezen zijn om het gewicht van je huisdier onder controle te houden. Obesitas maakt het voor dieren met artritis nog moeilijker te bewegen.

Uiteraard is het leuk om je troeteldier te verwennen met tafelrestjes en hem te doen snorren van tevredenheid. Gelukkig is hij zeker, maar is hij ook gezond? Waarschijnlijk niet.

Indien je je huisdier gezond wilt houden, volstaat het niet om hem tafelrestjes en extraatjes te ontzeggen. Ook zijn lichaamsbeweging en de samenstelling van zijn voeding verdienen aandacht, want slechte eet- en leefgewoonten kunnen jou en je huisdier in de toekomst heel wat kopzorgen bezorgen.

Gezondheidsproblemen veroorzaakt door slechte voeding

Onaangepaste voeding kan de gezondheid van je huisdier zo ernstig schaden dat zijn leven in gevaar komt.
Allergische reacties op bepaalde voedingsstoffen, plotse veranderingen in het dieet en misselijkheid resulteren in diarree. Diarree die niet tijdig behandeld wordt, leidt tot dehydratatie en gewichtsverlies.

Overgewicht bij honden veroorzaakt hartkwalen, ademhalingsproblemen en overbelasting van het skelet, en zwaarlijvige honden en katten hebben een verhoogd risico op diabetes.

Een gebrekkige voeding kan je kat met ontstekingen aan de urinewegen opzadelen. In sommige gevallen belemmeren deze ontstekingen de stoelgang en brengen ze de gezondheid van je kat ernstig in gevaar – en dat in minder dan 24 uur. Bovendien kost een enkele behandeling van ontsteking aan de urinewegen honderden euro’s.

Welk voedsel is ongezond?

Net zoals je je menselijke gezinsleden niet zomaar om het even wat voorschotelt, moet je ook bewust omgaan met de voeding van je hond of kat. De meeste baasjes geven hun huisdier tafelrestjes, maar menselijk eten bevat doorgaans meer vet dan goed is voor de spijsvertering van een hond of kat. Huisdieren die regelmatig tafelrestjes krijgen worden bovendien zo kieskeurig dat ze weigeren nog gewoon, gezond dierenvoedsel te eten.

Maar tafelrestjes zijn niet het enige kwaad. De meeste soorten huisdierenvoeding hebben een te hoog vetgehalte. Je hond of kat vindt dat uiteraard heel lekker. En hoe lekkerder hij het vindt, hoe meer hij ervan eet en hoe dikker hij wordt.

Welk voedsel is gezond?

Wat moet je dan kopen als je een goed en bekommerd baasje wilt zijn? Vezelrijke voeding, vaak op basis van fijngemalen pindaschillen, is evenwichtig en voedzaam. Om een huisdier met overgewicht te doen afvallen, moet je 10 tot 20 procent van zijn voeding vervangen door vezels. Vetarm voedsel is echter minder lekker dan het vette eten uit blik dat je huisdier gewend is, en dus is het goed mogelijk dat hij het aanvankelijk weigert te eten. Je kunt dit oplossen door het percentage vezels in zijn voeding geleidelijk aan op te voeren.

Lichaamsbeweging

Uiteraard is een evenwichtige voeding alleen niet genoeg om je huisdier gezond te houden. Ook lichaamsbeweging is essentieel voor een goede conditie, zowel bij mensen als bij dieren.

Heupdysplasie is een genetische afwijking aan het heupgewricht bij honden. De heup is een kogelgewricht waarvan de delen normaal gezien mooi in elkaar passen. Bij een hond met heupdysplasie passen de gewrichtsdelen niet goed in elkaar, zodat het dier gemakkelijk artritis ontwikkelt en last krijgt van gewrichtspijn naarmate het ouder wordt.

Heupdysplasie komt voor bij alle hondenrassen, maar over het algemeen hebben grote honden als Duitse herders, Sint-Bernards, labradors, pointers en setters er vaker last van. Hoewel heupdysplasie in de eerste plaats een genetische afwijking is, kunnen omgevingsfactoren het risico op deze afwijking merkelijk vergroten. Ook overdreven training maakt honden vatbaarder voor heupdysplasie.

Hoe herken je heupdysplasie?

De symptomen van ernstige heupdysplasie duiken doorgaans al op voordat de hond de leeftijd van één jaar bereikt. Ze bestaan uit pijn aan de achterpoten, gebrek aan coördinatie, moeilijk opstaan uit liggende houding en een slepende of wankelende gang.

Honden met een ernstige vorm van heupdysplasie raken gewoonlijk verlamd rond de leeftijd van twee jaar. Honden met mildere vormen van heupdysplasie krijgen pas last van artritis en pijn of kreupelheid vanaf de leeftijd van zes à tien jaar.

Aangezien deze symptomen ook bij andere afwijkingen voorkomen, moet de dierenarts een röntgenfoto maken om de diagnose vast te stellen. Op röntgenfoto’s kan de dierenarts zien of er sprake is van aantasting of misvorming van het heupgewricht.

Hoe wordt heupdysplasie behandeld?

Heupdysplasie wordt, afhankelijk van de ernst van de ziekte, met medicijnen of een operatie behandeld. Medicijnen kunnen de dysplasie niet tegengaan of genezen, maar verlichten wel de pijn.

Dankzij recente ontwikkelingen in de dierengeneeskunde is operatie echter een betere optie bij ernstige vormen van heupdysplasie. Bij jonge honden kan de arts de vorm van het bekken of dijbeen nog aanpassen en zo het gewricht verbeteren. Een andere optie is de plaatsing van een kunstgewricht in roestvrij staal.

Honden met heupdysplasie moeten voldoende lichaamsbeweging hebben. Om gewrichtstijfheid tegen te gaan volstaat het om de hond oefeningen te laten doen op zijn eigen tempo. Als baasje moet je ook nauwkeurig op het gewicht van je hond letten, aangezien overgewicht zijn botten extra belast en zo de pijn vergroot. Je hond mag ook niet in een koude, tochtige ruimte slapen, omdat dat zijn artritis verergert.

Voortplanting

Om te vermijden dat je hond puppy’s met heupdysplasie krijgt, laat je hem vooraf best eens nakijken door een dierenarts. Vooral grote honden met een extra risico op heupdysplasie moeten een radiografie ondergaan. Aangezien de symptomen van heupdysplasie in veel gevallen pas op tweejarige leeftijd opduiken, wacht je best tot de hond volgroeid is om een radiografie te doen.

Soms kan  één woordje je wereld veranderen of zelfs doen instorten. Een woord dat je onder andere liever niet wilt horen is: kanker. Wanneer het dan ook nog eens je geliefde viervoeter treft, val je van de ene emotie in de andere. Denk echter niet meteen het ergste want kanker is een van de meest geneeslijke chronische ziektes die voorkomt bij huisdieren. Als de kanker in een vroeg stadium ontdekt wordt, kan je je kat of hond er via verschillende mogelijkheden bovenop helpen.

Informeer jezelf

Uiteraard slaat het nieuws in als een bom. Hoe moeilijk het ook zal zijn, blijf niet bij de pakken neerzitten. Zoals al eerder vermeld, is kanker over het algemeen een te genezen dierenziekte. Als de eerste emoties voorbij zijn, zoek je best meer informatie op over kanker. Hierdoor krijg je controle over de situatie en zal je gemakkelijker beslissingen kunnen nemen in verband met de behandeling. Je dierenarts helpt je graag verder, dus aarzel niet om iets te vragen. Hij is vaak de meest betrouwbare bron van informatie omdat hij al vaker voor een gelijkaardige situatie gestaan heeft.

Ga ook eens naar de bibliotheek. In tijden van internet lijkt het misschien ouderwets om in boeken te gaan grasduinen, maar weet dat niet alles wat op het internet verschijnt even betrouwbaar is. Mocht je een andere behandeling vinden voor je viervoeter, bespreek dat dan wel even met je dierenarts.

Kanker en zijn behandelingen

Er zijn verschillende behandelingen die allemaal hun voor- en nadelen hebben. Welke behandeling geschikt is voor je huisdier hangt af van zijn leeftijd, het soort kanker en zijn gezondheid. Over het algemeen bestaan er drie behandelingen die men vaak toepast:

• Operatie: Als het dier niet te zwak is en de anesthesie zal overleven, kan hij een operatie ondergaan om de tumor weg te snijden.
• Chemotherapie: Bij chemotherapie krijgt het dier vloeistoffen toegediend die de kankercellen moeten vernietigen zonder de goede cellen aan te  raken. In tegenstelling tot mensen, hebben dieren weinig of geen last van misselijkheid en haaruitval.
• Bestralingstherapie: Bij deze pijnloze therapie wordt de tumor bestraald, zodat hij krimpt of alleszins stopt met groeien.

Niet alleen

Hoe zwaar het proces ook is, weet dat je dierenarts, familie en vrienden je graag zullen helpen waar ze kunnen. Voor de rest kan je er best gewoon zijn voor je dier: speel met hem of, als hij dat niet meer kan, laat hem naast je liggen als je zit. Het zal niet alleen hem goed doen, maar jij leert zo ook omgaan met de ziekte van het dier. Wordt het je toch allemaal te veel, vraag dan of een vriend voor een avondje op je viervoeter kan letten zodat jij even je zinnen kan verzetten. Geniet van de tijd die je samen doorbrengt en denk aan de mooie tijden die je samen beleefd hebt.

Wanneer je hond een mooi kunstje uitgevoerd heeft, geef je hem een snoepje. De restjes die aan tafel overschieten gaan rechtstreeks het eetbakje van je trouwe viervoeter in. Kijkt hij met zielige oogjes? Dan haal je zijn lievelingskoekjes uit de kast. En ga zo maar verder. Omdat we onze huisdieren zo graag zien, geven we ze de hele dag door snoepjes en koekjes. Maar dat is allesbehalve goed voor het beestje….

Te weinig beweging

Net zoals het voor ons ongezond en vooral ongemakkelijk is om extra gewicht mee te sleuren, is dat ook voor dieren zo. Meer dan de helft van de volwassen honden kampt vroeg of laat met overgewicht, zo hebben dierenspecialisten berekend. Vaak komen de kilootjes erbij zodra ze een dagje ouder worden, maar ook wanneer ze te weinig beweging hebben. Het is natuurlijk leuk om je lievelingsdier extra in de watten te leggen, maar zorg er dan ook voor dat hij genoeg beweging krijgt. Want honden die te veel wegen, hebben vaak ook geen zin meer om te spelen.

Extra kilo’s

Overgewicht heeft niet alleen voor ons nare gevolgen, ook  je huisdier lijdt onder die extra kilootjes. Je denkt misschien dat die enkele kilo’s niets uitmaken, maar het scheelt wel wat voor een dier. Wanneer je hond 10 kilogram weegt, terwijl hij er maar 7 zou mogen wegen, torst hij dus 3 kilo extra mee. Als je dat vergelijkt met een mens, zou dat overeenkomen met 22 kilogram méér voor iemand die normaal 77 kilogram mag wegen.

Aandoeningen en kwetsuren

Zoals je weet, heeft overgewicht een rechtstreeks gevolg voor hart- en vaatziekten, ademhalingsproblemen en diabetes. Naast deze aandoeningen zorgt overgewicht ook voor darmproblemen en beenderpijn bij dieren. Kwetsuren die vaak samenhangen met overgewicht bij -meestal oudere- dieren zijn gewrichtspijnen en gescheurde ligamenten. Omdat ze te veel gewicht moeten meedragen, verhogen ze de kans op zulke kwetsuren, die vaak enorm pijnlijk zijn. Doordat hij zo veel pijn heeft, zal hij geen zin meer hebben om rond te springen en te ravotten en zo kom je in een vicieuze cirkel terecht.

Onderzoek bij de dierenarts

Geef je hond een volledige en evenwichtige voeding. Let erop dat je hond niet enkel lekkernijen voorgeschoteld krijgt. Af en toe een snoepje kan zeker geen kwaad, maar overdrijf er niet mee. Denk je dat je lievelingsdier toch aan overgewicht lijdt, ga dan zeker eens langs bij de dierenarts voor een volledig onderzoek. Als dan blijkt dat je hond te zwaar is, zal de dierenarts hem een dieet voorschrijven.

Cataract is de meest wijdverspreide oogziekte bij huisdieren.  Katten en honden van alle rassen kunnen de aandoening krijgen, maar hij komt meer voor bij bepaalde hondenrassen, zoals cockerspaniëls, poedels, mini-schnauzers en terriërs.

De soepele, transparante lens in het oog van het huisdier, bundelt de lichtstralen op het netvlies, waardoor het huisdier goed kan zien. Bij cataract is er iets mis met de normale samenstelling van de lens, waardoor de helderheid van de lens gedeeltelijk of volledig verloren gaat.  Cataract kan op het eerste zicht nog onschuldig lijken, maar als de cataract verergert, kan het huisdier zelfs blind worden.

Oorzaken

Dat de ogen van je huisdier een beetje grijzer naarmate hij ouder wordt, is heel normaal. Het natuurlijke verouderingsproces zorgt ervoor dat de lens dikker wordt, waardoor de ogen er grijzer uitzien. Deze aandoening, nucleaire sclerose, komt meestal voor bij honden van meer dan zes jaar oud en heeft meestal geen grote impact op hun gezichtsvermogen. Daardoor is de behandeling van deze aandoening niet noodzakelijk.

Erfelijke aandoeningen zijn de meest voorkomende oorzaken van cataract.  Zij doen zich al voor bij de geboorte of ontwikkelen zich wanneer het dier nog erg jong is. Cataract kan zich ook ontwikkelen ten gevolge van een verwonding of een ziekte als diabetes. Door die onderliggende aandoening te behandelen, kan de cataract verminderen.

Behandeling

Er bestaat nog geen medicinale behandeling voor cataract. Cataract is niet pijnlijk, maar wanneer je huisdier problemen heeft met lopen doordat hij niet genoeg ziet, kan een operatie nodig zijn. De lens kan dan verwijderd worden en vervangen worden door een vervanglens van plastic of acryl.  Bij oudere dieren wordt die chirurgische ingreep zelden voorgesteld, omdat ze perfect kunnen leven zonder en het een zware ingreep is die veel postoperatieve verzorging vraagt.