Huisdiereninformatie

Gromt of blaft je hond wanneer een vreemde je huis nadert of wanneer er ’s nachts iets beweegt buiten? Wees gerust, je bent lang niet de enige.

De meeste honden zullen hun stem laten horen wanneer ze aan nieuwe situaties blootgesteld worden, waaronder mensen en dieren die hun territorium betreden. Honden zullen blaffen en grommen wanneer ze prooien zien, zoals eekhoorns, en zullen blaffen wanneer ze aandacht of voedsel nodig hebben of angstig zijn.

Honden grommen vaak als ze bang zijn of zich in bepaalde situaties willen laten gelden. Als de hond zijn geldingsdrang kan tonen door te grommen of te blaffen, zal hij leren dat dit aanvaardbaar gedrag is en zal het gedrag steeds vaker voorkomen en steeds erger worden.

Socialiseer je pup

Laat je pup wennen aan verschillende mensen, omgevingen, situaties en geluiden. Zo zal zijn angst geleidelijk aan minder worden. Verzeker je ervan dat je pup tijd alleen spendeert, zodat hij geen scheidingsangst ontwikkelt wanneer jij de deur uit moet. Om blaffen en grommen te voorkomen is de juiste training nodig. Vraag raad aan je dierenarts.

Blaffen en grommen corrigeren

Om een blaf- of gromprobleem oplossen moet je ook echt controle hebben over je hond. Pas wanneer jij de touwtjes helemaal in handen hebt, kun je je hond trainen om zijn blaffen en grommen te verminderen door hem te belonen voor rustig gedrag. Straffen is helemaal geen efficiënte methode. Te veel straffen kan het probleem zelfs verergeren.
Je kunt altijd een hulpmiddel gebruiken om het geblaf van de hond te onderbreken. Zo zijn er bijvoorbeeld watersproeiers, blikken met munten of kiezeltjes, geluidsalarmen en ultrasone hondenafschrikkers.

Verder zijn er nog een hoop producten op de markt die de hond doen stoppen met blaffen, waar hij zich ook bevindt. Anti-blafbanden, halsbanden die een citronellageur afscheiden als de hond blaft, halsbanden die een ultrasoon geluid maken, enz. kunnen de hond ervan weerhouden te blaffen.

Geef je hond een beloning wanneer hij gestopt is met blaffen. Beloon hem alleen wanneer hij rustig is en wacht steeds langer met de hond te belonen.

De vlo is een insect met een levensduurte van zes tot twaalf maanden. Gedurende die periode kan hij zorgen voor miljoenen nakomelingen. Vlooien hebben al miljoenen jaren overleefd in zeer uiteenlopende levensomstandigheden. Een vlo is doorgaans 1 tot 3 mm. groot, maar kan wel 37 tot 90 centimeter hoog springen.

Vlooien zijn dus speciale diertjes, maar dat neemt niet weg dat vlooien in je huishouden of op je huisdier niet zo aangenaam zijn. Vlooien roepen reacties op bij je huisdier. Dat kan gaan van milde irritatie tot grote allergische reacties. Vlooien voeden zich met bloed, een extreem groot aantal vlooien kan dus leiden tot bloedarmoede of zelfs de dood.

Symptomen

Alle honden en katten kunnen met vlooien thuiskomen. Of je ze nu wel of niet ziet op je huisdier, ze kunnen er zijn. Schrammen, korstjes en zwarte stippeltjes kunnen wijzen op de aanwezigheid van vlooien. Vlooien kunnen bovendien lintwormen dragen. Als je witte, op rijstkorrels lijkende dingen ontdekt in de stoelgang van je huisdier of in het haar rond zijn anus, heeft hij waarschijnlijk last van vlooien. In extreme gevallen kan je hond lusteloos zijn en zijn lippen en neus bleek.

Bestrijding

Vlooien bestrijden vereist geduld en doorzettingsvermogen. De levenscyclus van een volwassen vlo duurt drie tot vier weken, het zal dus minstens even lang duren je huisdier en zijn omgeving van vlooien te ontdoen. Producten om vlooien te bestrijden doden de vlooien in verschillende fasen (eitjes, larven, volgroeide vlooien). Om echt efficiënt te zijn, zul je meerdere producten moeten gebruiken.

Sopjes, shampoos, poeders en sprays zullen doorgaans de volwassen vlooien op je huisdier doden. Regelmatig een vlooienkam gebruiken zal ook helpen. Maar vergeet niet dat eitjes en larven evengoed hun opwachting kunnen maken in de vacht van je huisdier. Je huisdier kan ook heel gemakkelijk vlooien van buiten mee naar binnen brengen. Daarom zou je je huis wekelijks moeten stofzuigen en de mand van je huisdier uitwassen. Gebruik een desinfecterend middel.

Als je chemicaliën gebruikt om de vlooien uit te roeien , wees dan zeer voorzichtig. Vraag altijd eerst raad aan de dierenarts. Om je huis van vlooien te ontdoen, kun je erover denken een professionele ongediertebestrijder in te schakelen.
Als je huisdier buiten verblijft, zul je ook je tuin moeten aanpakken. Zonlicht doodt vlooien, dus concentreer je vooral op de schaduwrijke plekken. Besproei je tuin met insecticiden of schakel een natuurlijke vijand als de rondworm in. Rondwormen zijn microscopische wormen die vlooienlarven en cocons doden.

Zo, met deze informatie zou je je huisdier kunnen helpen de oorlog tegen vlooien te winnen!

Oorontstekingen bij honden komen vaak voor, bij katten iets minder. Twee types komen het vaakst voor: otitis externa (infectie van het externe oorkanaal) en otitis media (ontsteking van het middenoor).

Bij welke rassen?

Hoewel alle honden en katten een oorontsteking kunnen krijgen, komt het bij sommige rassen meer voor. Vooral honden met hangende oren, zoals cockerspaniëls en Bassethonden, of honden met harige binnenoren, zoals poedels en schnauzers, hebben er meer last van. Bij katten zijn het vooral de Perzische katten die er vaker last van hebben.

Oorzaken

Bacteriën zijn bijna altijd de oorzaak van otitis externa. Andere oorzaken zijn een opeenstapeling van oorsmeer, dikke haren in het oorkanaal, vuil, een insect, een tumor of water in het oor. Soms zijn ontstekingen van het externe oorkanaal een secundair gevolg van een andere lichaamsinfectie.

Otitis Media is meestal het gevolg van een infectie van het externe oorkanaal die zich heeft uitgebreid tot het middenoor. Maar ook insecten, vuil, een zweer of het verkeerd schoonmaken van het oor kunnen leiden tot een infectie van het middenoor.

Symptomen

Oorontstekingen zijn erg onaangenaam voor je huisdier. Je hond of kat zal dat tonen door met zijn hoofd te schudden en aan zijn oor te krabben. Vaak wordt het oor rood, ontsteekt het en verspreidt het een vieze geur. Soms scheidt het ook een zwart of gelig vocht af.

Diagnose en behandeling

Omdat oorontstekingen veel mogelijke oorzaken hebben, is het belangrijk je kat of hond te laten onderzoeken door een dierenarts, die kan vaststellen wat de juiste behandeling of medicatie is. Hij zal ook controleren of het trommelvlies nog intact is.

De dierenarts zal een staaltje nemen van de materie die het oorkanaal verstopt en het onder een microscoop onderzoeken. Zo kan hij met zekerheid zeggen wat de infectie veroorzaakt. Als hij een ophoping van vuil of een insect tegenkomt, zal hij het dier moeten verdoven om het oor zuiver te maken.

Een ontsteking van het middenoor is vaak moeilijker schoon te maken. De diagnose en de behandeling kunnen bestaan uit labtesten, X-stralen of zelfs chirurgie. 4 tot 6 weken kunnen voorbij gaan voordat de infectie verdwijnt.
Voor beide types oorontstekingen geldt dat je moet vermijden dat het oor van je huisdier vochtig wordt.

Hoe langer de infectie onbehandeld blijft, hoe langer het duurt voor hij geneest. Als je huisdier blijft schudden met en krabben aan zijn hoofd kan dat bovendien leiden tot andere problemen, zoals bijvoorbeeld gebarsten bloedvaatjes.

Waarschijnlijk zal de dierenarts je opdragen een tot twee weken lang dagelijks medicatie toe te dienen en het oor schoon te maken. Als je huisdier last heeft van een chronische of steeds terugkerende infectie, kan een ander probleem als een allergie of aandoening van de schildklier aan de basis liggen.

Preventie

Baasjes kunnen voorkomen dat hun hond of kat een oorontsteking oploopt door wekelijks hun oren schoon te maken. Vooral allergische dieren, dieren met lange of behaarde oren of andere medische problemen hebben preventieve zorgen nodig.

Puppy’s onderzoeken graag hun omgeving. Dat is heel natuurlijk gedrag. Maar die nieuwsgierigheid kan wel minder prettige neveneffecten hebben, zoals kapotgebeten pantoffels of een bloemperk vol gaten.

Misschien heb je de neiging je ondeugende pup te straffen voor zijn kauw- en graafgedrag. Weet dan wel dat je hond belonen wanneer hij zich goed gedraagt een veel efficiëntere manier is om hem duidelijk te maken wat de regels zijn.

Bijten

Als je pup voortdurend op je spullen kauwt en ze zo volledig vernielt, kan dat te maken hebben met angst. Leer je hond aan hoe hij in zijn mand moet blijven liggen, in plaats van altijd achter jou aan te lopen. Laat je hond merken dat hij niet altijd kan rekenen op aandacht. Dat zal zijn angst verminderen.

Soms heeft een pup last van scheidingsangst. Laat hem er dan geleidelijk aan aan wennen dat jij niet voortdurend thuis bent. Verleng de periodes die je wegblijft steeds. Antibijtspray, citronellaolie of een kleine hoeveelheid cayennepeper met water kunnen je pup ervan weerhouden op je huishoudelijke spullen te kauwen.

Het is een goed idee je pup te laten kauwen op kauwspeeltjes. Dat verlicht de pijn die komt kijken bij het doorbreken van de tanden. Geef je pup verschillende speeltjes zodat je zijn favoriete eruit kan kiezen, maar geef hem zeker niets dat lijkt op huishoudelijk materiaal. Beloon hem wanneer hij op je speeltjes kauwt.

Graven

Er zijn veel verschillende redenen waarom honden graven.: om af te koelen, om naar knaagdieren te zoeken, om botten te begraven en terug op te graven, om uit te breken of gewoon voor de lol. Honden zijn meer geneigd te graven wanneer ze alleen zijn en geen enkele andere vorm van afleiding hebben. Geef hem kauwspeeltjes, speel veel met hem en ga vaak wandelen. Misschien is het wel een goed idee een tweede hond te nemen, zodat je pup een speelkameraadje heeft?

Je kunt het graven ontmoedigen door de grondbedekking te vervangen. Vervang aarde bijvoorbeeld door stenen of beton. Of je kunt hem laten schrikken door een sproeier aan te zetten of kleine steentjes naar hem te gooien.

‘Katten en honden zijn natuurlijke vijanden’ hoor je vaak. En wanneer je ze bijeen zet, lijkt dit vaak bevestigd te worden. Al na enkele minuten zitten ze elkaar in de haren.

Toch hoeven katten en honden geen vijanden te zijn. Wanneer ze goed gesocialiseerd worden is samenleven zelfs perfect mogelijk. Ben je er niet van overtuigd dat leven met kat én hond mogelijk is? Lees dan dit artikel en overtuig jezelf van het tegendeel.

Start vroeg

De haat en nijd tussen honden en katten wordt gevoed door de eerdere ervaringen die de dieren met elkaar hadden. Daarom is het erg belangrijk die ervaringen positief te houden met het aanleren van sociale acceptatie. Bij honden ligt de leeftijd om sociale acceptatietechnieken aan te leren tussen de drie en twaalf weken. Bij katten tussen de twee en zeven weken. Vroeg starten is dus de boodschap.

Tijd en geduld

Het kan zijn dat je hond en kat reeds een leeftijd hebben bereikt waarop het aanleren van vroege socialisatie niet meer mogelijk is. Dé gouden raad die we je dan kunnen geven is: ‘heb tijd en geduld’. Stel beide dieren aan elkaar voor van op een afstand, of eventueel achter gesloten deuren, en houd hen onder controle. Wanneer de dieren kalm zijn, moet hun gedrag beloond worden. Wanneer dit proces herhaald wordt, leren de dieren stilaan dat goede dingen gebeuren wanneer ze zich kalm gedragen. Stilaan kan dan de afstand tussen de dieren verkleind en de tijd waarin ze elkaar ontmoeten vergroot worden.

Doe aan preventie

Houd er steeds rekening mee dat incidenten kunnen voorkomen. Aangezien je kat het minst weerstand kan bieden, heeft hij de meeste bescherming nodig. Zorg er daarom voor dat hij zijn eigen vertrouwde én beveiligde plekje in huis krijgt. Zo kan je kat zich, wanneer hij zich bedreigd voelt door je hond, daar terugtrekken, en worden accidenten vermeden. Hoewel je hond fysiek sterker is dan je kat, kan ook hij geblesseerd raken door de klauwen van je kat. Zorg ook hier voor preventie. Dit kan je doen door de nagels van je kat te knippen.

Nieuwe thuis

Zijn je dieren echt te oud om te socialiseren? Of heb je zelf de tijd en de energie niet om in te grijpen? Dan moet je voor een van beide dieren misschien een nieuwe thuis zoeken. Het lijkt een drastische oplossing, maar het kan soms de enige uitweg zijn. Het zal jezelf, én je dieren, heel wat leed besparen.

Honden kunnen erg plezierig zijn voor kinderen. Vaak ontwikkelen kinderen zelfs een hechte vriendschap met hun hond. Toch moeten we er ons bewust van zijn de vriendschap tussen kind en hond niet zonder gevaar is. Zeker wanneer de hond niet door het gezin maar door anderen is opgevoed, is het opletten geblazen.

Je kunt er dan wel van overtuigd zijn dat jouw hond je kind geen kwaad zal doen, maar alle honden hebben een bijtinstinct. Ze zullen dit instinct aanwenden bij angst, wanneer hun territorium bedreigd wordt of om hun macht tentoon te spreiden. Toch betekent dit niet dat je niets kan doen. Integendeel, door rekening te houden met een aantal zaken kan je de kans op bijtgedrag drastisch verminderen.

Steriliseer je hond

De meeste honden die bijten zijn niet gesteriliseerd. Een eerste tip is dan ook je hond te steriliseren. Een gesteriliseerde hond is minder agressief.

Maak werk van een goede socialisatie

Socialiseer je hond zo zodat hij rustig blijft in alle situaties, bij alle typen mensen en op alle plaatsen. Je kan hiermee best zo vroeg mogelijk starten. Aarzel niet om, wanneer het je moeilijk valt, raad te vragen aan je dierenarts.

Maak werk van training

Een goede training kan je hond leren om zich te gedragen. Je leert hem bovendien te controleren met bevelen. Zo kan je hem temmen wanneer er zich een gevaarlijke situatie voordoet.

Leer je hond geen slechte gewoonten aan

Honden maken geen onderscheid tussen realiteit en spel. Daag hem dan niet uit en speel zeker geen agressieve spelletjes.

Laat je (jonge) kinderen nooit alleen met een hond

Voorkomen is nog altijd beter dan genezen. De beste preventie is voorkomen dat je kind alleen wordt gelaten met een hond. Zowel kinderen als honden zijn onvoorspelbaar en je houdt er dan ook best rekening mee dat accidenten dan ook zelden veraf zijn.

Verzorg je hond

Een onverzorgde hond vertoont meer agressief gedrag. Zorg er daarom voor dat je hond de verzorging krijgt die hij verdient. Vaccineer hem, zorg voor voldoende en gezonde voeding en laat je hond nooit lange tijd alleen.

Leer je kinderen omgaan met honden

Een laatste, maar niet minder belangrijke, tip die we je kunnen meegeven heeft niet meer met de opvoeding van je hond, maar met die van je kind te maken. Je leest het goed, ook je kinderen moeten zich bewust zijn van de beste manier om met honden om te gaan. Wijs hen op het gevaar van honden en leer hen hoe ze kunnen vermijden gebeten te worden, maar ook hoe ze zich moeten gedragen wanneer ze worden aangevallen.

Verhuizen. Het brengt vaak heel wat stress met zich mee. Niet alleen de verhuis zelf, maar ook de eerste weken in je nieuwe woning zijn even wennen. Het duurt toch wel eventjes voor je je volledig aangepast hebt aan een nieuwe omgeving. En je hond of kat? Hij zal niet alleen meer aandacht vragen maar ook je geduld op de proef stellen. Om de overgang makkelijker te laten verlopen, geven we een aantal tips.

Hou je kat binnenshuis

Laat je kat zich meteen thuis voelen en maak een ruimte vrij waarin hij zich kan nestelen. Leg zijn speeltjes, drink- en eetbakje, kussen en andere spulletjes op één vaste plaats. Leer hem dat daar vanaf nu zijn nieuwe plekje is.

Katten bakenen buitenshuis normaal een eigen territorium af. Maar zolang je kat niet buiten komt, kan hij dat ook niet doen. Hierdoor zal hij eraan wennen binnen te blijven. Nog een reden om hem binnen te houden? Deze katten leven vaak gezonder en langer dan hun soortgenootjes die wel naar buiten kunnen.

Herkenningspunten voor je hond

Je hond zal zich, net zoals een kat, sneller aanpassen als je hem een vast plekje geeft. Zet hier zijn eigen eet- en drinkbak, mand(je) en speelgoed. Hij zal die zaken herkennen en daarom zal de aanpassing voor hem wat makkelijker verlopen. Werk je volledige dagen of ga je langere tijd niet thuis zijn? Overweeg het dan eens om je dier naar een hondendagverblijf te brengen.

Dierenarts

Probeer zo snel mogelijk op zoek te gaan naar de dichtstbijzijnde dierenarts. Stippel meteen ook de kortste weg uit, want in geval van nood kan het wel eens het leven van je huisdier redden.

Veiligheid voor alles

Een ongelukje is vaak snel gebeurd. Let er daarom op dat er geen giftige producten (zoals insecticide, medicatie, sommige planten of schoonmaakmiddelen) binnen het bereik van je kat of hond staan. Als je kookt, hou je huisdier dan uit de buurt van het vuur en het kokend water.

Speeltjes zijn leuk, maar geef hem geen te kleine balletjes of botten waarin hij kan stikken. Ten slotte, zorg ervoor dat je huisdier niet kan weglopen of gestolen kan worden. Laat hem dus niet alleen achter op je balkon en plaats een stevig hek in de tuin.

Onvoorziene omstandigheden

Deze tips kunnen je misschien al een eind op weg helpen. Maar denk eraan: waar je ook woont, er kunnen altijd onverwachte omstandigheden opduiken. Probeer in geval van nood (een brand, overstroming, aardbeving, enz.) steeds klaar te staan om je huisdier te helpen.

“Hoe zal mijn huisdier reageren op onze baby?”, “Mag ik mijn kat houden?” en “Gaat mijn hond niet jaloers zijn?”. Enkele van de vele vragen die door je hoofd spoken als je net weet dat je zwanger bent. Een antwoord op deze en andere vragen vind je hieronder.

Opgepast voor toxoplasmose

Toxoplasmose, je hebt er vast al wel verhalen over gehoord. Het is een parasiet die voorkomt bij katten en voor geboortecomplicaties kan zorgen. Maar ook in rauwe of ongare gerechten kan deze parasiet opduiken. Het is niet nodig je kat uit huis te doen, maar vermijd wel contact met haar uitwerpselen. Laat de kattenbak door iemand anders schoonmaken.

Mocht je tijdens de zwangerschap enig risico gelopen hebben, ga dan naar de dokter voor een bloedonderzoek. Als dan blijkt dat je besmet bent, krijg je medicatie voorgeschreven en zal je baby na de geboorte onderzocht en behandeld worden.

Hoe zal mijn kat of hond reageren?

Dat is moeilijk te voorspellen. In het begin kan het moeilijk zijn voor hem omdat de aandacht -die hij normaal alleen krijgt- verdeeld zal worden. Hij zal dus op verschillende manieren je aandacht proberen te trekken. Een oplossing hiervoor is al wat afstand te nemen van je huisdier voordat de baby er is. Heb je als toekomstige mama een sterke band met je kat, zorg er dan voor dat iemand anders zich meer met het dier bezighoudt.

Mogelijke voorbereidingen

• Bij een routineonderzoek kan je je kat eventueel laten steriliseren of castreren. Dieren die deze kleine operatie ondergaan hebben zijn over het algemeen rustiger.

• Leer je hond rustig te blijven en alleen op je schoot te komen als je daarvoor teken gegeven hebt.

• Laat hem wennen aan het idee dat er binnenkort kinderen zullen zijn. Nodig bijvoorbeeld vrienden uit die al kinderen hebben of neem het dekentje van de baby meebrengen zodat je hond went aan de nieuwe geur.

• Leer hem dat hij niet op de babystoel mag hangen of springen.

• Installeer een hek voor de kinderkamer, zodat hij niet alleen bij de baby kan.

Na de geboorte

Springt je hond tegen je op als je binnenkomt? Dan zal hij dat nu ook doen, want hij zal blij zijn je terug te zien. Roep niet en duw hem niet aan de kant, maar maak even tijd voor hem. Laat hem zien dat je nog iemand meegebracht hebt waarvoor je zal zorgen, zo kan hij eraan wennen dat je nu ook met de baby bezig zal zijn.

Als hij niet bij de baby wil zijn wanneer jij hem verzorgt, dwing hem dan niet. Je huisdier moet gewoon even wennen en zich aanpassen aan de nieuwe situatie. Beloon hem daarom regelmatig als hij zich goed gedraagt. In het begin moet je even het evenwicht zoeken, maar met hier en daar wat aanpassingen zal dat zeker lukken na verloop van tijd.

Veel honden- en kattenbezitters kennen het wel. Na een namiddag buiten spelen, komt je favoriete viervoeter met vlooien of teken thuis. Hoewel je in iedere supermarkt of dierenspeciaalzaak middeltjes kan kopen, is het niet altijd even gemakkelijk om in te schatten wat doeltreffend en/of veilig is. Het is belangrijk om de bijsluiter goed te lezen of advies te vragen aan je dierenarts. Sommige producten kunnen namelijk schadelijk zijn voor de gezondheid van mens en dier.

Preventie

Voorkomen is beter dan genezen. Daarom kan je het best je huisdier het hele jaar lang beschermen tegen vlooien en teken. Een efficiënte preventiemethode is knoflookpoeder, maar je kan ook knoflookoliën gebruiken. Als je dit onder het eten van je huisdier doet, zal hij veel minder kans hebben op deze parasieten.

De producten en hun effecten

Indien jouw dierlijke vriend er toch in slaagt om vlooien of teken op te lopen, word je soms verplicht om chemische producten te gebruiken. Het gevaar zit in de insecticide die organofosfaten bevat. Dat is een chemische stof die gevaarlijk kan zijn voor mens en dier.

Het is aan te raden eerst je huisarts te raadplegen om de effecten van de producten te overlopen. Sommige stoffen kunnen erg schadelijk zijn voor jonge kinderen. Ook voor dieren zijn bepaalde stoffen bedreigend, ze kunnen ongewild de stoffen innemen door bijvoorbeeld hun vacht te likken.

Neem geen risico’s

Vooraleer je je huisdier behandelt met chemische insecticide, kunnen we je de volgende tips nog even meegeven. Houd hiermee rekening als je beslist je huisdier te behandelen tegen vlooien of teken.

• Vergeet niet dat er altijd huishoudmiddeltjes zijn die soms evenveel effect hebben als insecticiden.
• Schakel bij de minste twijfel een dierenarts in, hij/zij zal je met plezier helpen om op de meest effciënte manier van de parasieten af te geraken.
• Als je een product koopt, lees dan grondig de bijsluiter en let op eventuele gevaren.
• Houd de stoffen uit de buurt van kwetsbare groepen: kinderen, ouderen, zwangere vrouwen…
• Dieren zijn onderling erg verschillend, gebruik dus geen middelen voor honden op katten of vice versa.

Velen onder ons herinneren zich hun huisdier nog als hun trouwe jeugdvriend. Hij leerde je vriendschap en verantwoordelijkheid, niet alleen voor dieren maar ook voor andere mensen. Nu je zelf een gezin hebt, wil je natuurlijk hetzelfde voor jouw kinderen. Maar welk dier past nu het beste bij jouw gezin en wat is de beste leeftijd voor kinderen om een huisdier te introduceren?

De beste startsituatie

De belangrijkste vraag die je voor ogen moet houden: is mijn kind klaar voor een huisdier? Sommige experts plakken hier een leeftijd op, namelijk 6 jaar. Als ouder weet je zelf het beste wanneer je kind klaar is. Zodra je kind genoeg naar jou luistert, kan je hem of haar al voorstellen aan huisdieren.

Een tip: ga eens langs bij kennissen met een huisdier en kijk hoe je kind reageert. Test dan of je kind nog naar jou luistert met een dier in de buurt.

Het ideale huisdier

Samen met je gezin beslis je of je een klein of groot huisdier wil. Vergeet daarbij niet dat kleine dieren zoals vissen, vogels of hamsters in vergelijking met grote dieren bijna evenveel onderhoud nodig hebben.

Indien je voor een hond gaat, kies dan welk ras en welke leeftijd het dier moet hebben. Als je hond met kinderen moet omgaan, selecteer je best een rustig en sociaal ras. Zorg er voor dat het dier voldoende aandacht, eten en medische zorg krijgt. Zo minimaliseer je de kans op agressief gedrag.

De leeftijd van een nieuwe hond is een hekelpunt. Sommige gezinnen gaan resoluut voor een pup omdat een jong dier beter integreert in het gezin en van jongs af aan leert luisteren. Maar een kalm ouder dier adopteren, kan soms de veiligste keuze zijn. Oudere dieren hebben zich mogelijk al bewezen in het rustig omgaan met kinderen. Jongere honden zijn meestal fragiel en wispelturig.

Samenleven met je huisdier

Om je kinderen en huisdier(en) goed te laten opschieten, is begeleiding is van een volwassene (zeker in het begin) noodzakelijk. Leer je kinderen dat dieren ook grenzen hebben en je ze met respect moet behandelen. Laat je kinderen ook actief meehelpen in de verzorging van de dieren. Zo krijgen ze meer verantwoordelijkheid en leren ze respect te hebben voor dieren. Daardoor krijgen ze een uitstekende relatie met de huisdieren.