Huisdiereninformatie

Als je een verandering van gedrag opmerkt bij je konijn, maak dan een afspraak met een dierenarts in je buurt. Probeer een dierenarts te vinden die zich specifiek bezig houdt met konijnen en verwante diersoorten: hij zal beter in staat zijn een diagnose te stellen en een gepaste behandeling te starten dan een dierenarts die er niet in gespecialiseerd is.

Hieronder geven we een aantal oorzaken van huidirritatie of jeuk (prutitis) en het uittrekken van haar bij konijnen. Vele oorzaken zorgen voor gelijkaardige symptomen, dus het is altijd nodig er een professioneel dierenarts bij te halen. Start nooit zelf zomaar een behandeling.

Oorzaken van haarverlies

Het zou kunnen dat je konijn zwanger is. Dan kan het grote stukken haar uittrekken voor het bouwen van een nest. Dit wordt beschouwd als normaal gedrag, er is dus geen behandeling nodig.

Cheyletiellavachtmijten vormen een andere oorzaak. Meestal zorgt dit voor schilferende dermatitis met matig haarverlies. Er kunnen korsten op de huid ontstaan en je konijn kan er ook jeuk van ondervinden. Een ringworm of dermatomycosis (een soort schimmel) kan zorgen voor plaatselijke droge, schilferige letsels. Ook hierbij kan jeuk optreden.

Een slechte omgeving kan ook de oorzaak zijn. Een ruw vloeroppervlak, contactirritatie door bijvoorbeeld schoonmaakproducten voor de kooi van het konijn kunnen haarverlies veroorzaken. Door vochtigheid kan dermatitis ontstaan. Een stafylokokkenbacterie kan voor pijnlijke voetzooltjes zorgen bij je konijn (pododermatitis). Een infectie met de pasteurella multocidabacterie leidt tot vochtafscheidende dermatitis.

Ook de voeding kan een probleem zijn. Voeding van lage kwaliteit of eten dat te weinig vezels bevat kan diarree veroorzaken. Dit verhoogt de vochtigheid in de vacht en rond de kooi.

Haarverlies door stress zorgt voor lokale of verspreide distributie van letsels. Ook vlooien kunnen een oorzaak zijn van haarverlies, net zoals oormijten. Deze laatste parasieten verspreiden zich in zeldzame gevallen ook naar andere plaatsen dan de oren, bijvoorbeeld naar de dijen of poten.

Soms is het moeilijk om een diagnose te stellen: het is niet altijd zeker dat er een oorzaak gevonden wordt. Men noemt de oorzaak dan ‘idiopathisch’ (wat zoveel wil zeggen als ‘we weten niet wat de aandoening veroorzaakt’).

Mogelijke behandelingen

De dierenarts kan na het stellen van de diagnose behandelingen voorschrijven, zoals de nagels heel kort knippen, de specifieke oorzaak aanpakken en de kooi proper en droog houden. De stress voor het konijn moet tot het minimum beperkt worden.

haarverlies, huidirritatie, jeuk, knaagdieren, konijnen

Dit bericht is gepost op 23 June 2008 om 13:35 uur en is geplaatst in Knaagdieren.