Honden kunnen om heel uiteenlopende dingen blaffen, sommige voor goede redenen, anderen voor slechte. Soms is het blaffen een welkomstsignaal, andere keren juist niet. Van nature uit blaffen sommige rassen meer dan andere.
Sommige honden blaffen lang, terwijl andere niet kunnen stoppen. Blaffen is een soort van communicatie. Als andere honden of mensen in de buurt zijn, kan het blaffen een statement zijn dat specifiek op hen gericht is. We kunnen met honden communiceren, maar zijn vaak erg zwak in het begrijpen van hun verzoeken.
Blaffen dient verschillende doelen. Soms wordt het gebruikt om af te stoten, andere keren om aan te trekken. Sommige tonen betekenen ‘blijf weg’, andere ‘ik ben hier, waar ben jij?’. Zelfs onervaren hondenbaasjes zullen opmerken dat hun hond op verschillende manieren kan blaffen.
Blaffen dient vaak als waarschuwingssignaal. Om die reden kiezen veel baasjes juist een hond. Maar vrienden, familie en buren kunnen dit geblaf vaak veel minder appreciëren.
Veel mensen geraken een beetje geïrriteerd als de hond van de familie blaft en krijgt wat hij wil. Deze honden zijn opdringerige dieren die veel aandacht eisen en graag in de schijnwerpers staan. Ze staan graag in het middelpunt van de belangstelling.
Dit soort honden laat je niet met rust als je wilt zitten en relaxen. In de plaats daarvan zal hij in je gezicht blaffen en er zo op aandringen dat je een bal gooit, om op je schoot te mogen kruipen, enz.
Maar hoe wordt een hond zo opdringerig? Het antwoord is simpel: conditionering. Het blaffen om de aandacht te trekken moet je in de eerste plaats negeren. Het zal dan eerst erger worden voordat het verdwijnt. Hier vind je alvast enkele tips om om te gaan met een aandachtszoekende blaffende hond.
Negeer het slechte gedrag en geef de hond alleen aandacht als hij rustig is. je moet geen direct oogcontact maken met de hond, niet met hem spreken en hem niet aanraken. Voor honden die op zoek zijn naar aandacht is alle aandacht goed, ook al is het in de vorm van een uitbrander.
Als het negeergedrag saai is kun je een neutraal geluid gebruiken, zoals een klikje. Na een tijdje zal de hond dan begrijpen dat je hem zult blijven negeren en sneller stoppen. Deze strategie vestigt niet zozeer de aandacht op het blaffen van de hond, maar wel op de gevolgen die het met zich meebrengt.
Je kunt de hond ook bestraffen met een geluid, zoals de uitroep ‘niet blaffen’, met een blik vol stenen schudden of op een toeter te blazen.
De laatste manier om de hond het blaffen af te leren is via contraconditionering. Via contraconditionering ga je de hond aanleren iets te doen dat niet te verenigen valt met het blaffen.
Veel honden blaffen op het moment dat het baasje zich klaarmaakt om te vertrekken. Deze soort van blaffen kan op twee verschillende manieren gebeuren. Ofwel begint de hond acuut en hysterisch te blaffen ofwel blaft hij op een stereotiepe monotone manier.
Vaak gaat het om honden die in het verleden lange periodes alleen gelaten zijn en hun vertrouwen in de mensen verloren hebben. Het is dus een uiting van lang lijden. Voor deze honden kun je best proberen maatregelen te nemen om te voorkomen dat de honden zich geïsoleerd voelen. De hond trainen om niet te blaffen zal niet werken en de hond bestraffen zou onmenselijk zijn.
Een van de belangrijkste taken van een hond is blaffen om indringers af te schrikken en te waarschuwen wanneer er indringers zijn. Honden hebben door de eeuwen heen al veel huizen beschermd tegen een inbraak. Dit blaffen wordt pas een probleem wanneer overenthousiaste honden langer blaffen dan eigenlijk nodig is.
Je zult je hond dus moeten trainen om op tijd te stoppen. Bij veel honden volstaat het al ‘brave hond’ of ‘dank je’ te zeggen.
Sommige honden blaffen niet alleen naar vreemden die dichterbij komen, maar naar alles dat beweegt of in hun gezichtsveld komt. Die honden zijn steeds op hun hoede voor iets dat kan gebeuren. Het kan moeilijk zijn om samen te leven met dit type hond.
Hoe kunnen we deze honden nu ervan overtuigen dat blaffen echt overbodig is? Het antwoord is simpel, we kunnen het niet. Het enige dat je nog kunt doen is je dierenarts medicijnen laten voorschrijven en ervoor zorgen dat de hond genoeg lichaamsbeweging krijgt.
Soms liggen medische problemen als ADHD of hypothyreoïdie (tekort aan schildklierhormonen) aan de grond van het probleem.
Dit bericht is gepost op 19 February 2008 om 09:31 uur en is geplaatst in Honden psychologie.